Vandaag spreken wij af met Mandy, onze kersverse Host van CharitySl.nl 2024!
Mandy, kun je iets vertellen of je Second Life? hoe kwam je in aanraking met SL en op welke wijze beleef jij Second Life , waardoor jij na bijna 18 jaar nog steeds online bent?
Achtien jaar geleden was ik volop bezig met The Sims en chatte ik in verschillende chatrooms met wildvreemde mensen (voor de ouderen onder ons klinkt dit vast nog herkenbaar). Tot op een dag in een uitzending van De Wereld Draait Door een man aan het woord kwam die een boek had geschreven over zijn alter ego in Second Life, waarbij hij als vrouw door het virtuele leven ging. Dat wekte mijn nieuwsgierigheid, dus ik besloot zelf eens een kijkje te nemen.
In het begin vond ik er niet veel aan en begreep ik er helemaal niks van. Maar na een maand of zo besloot ik toch nog een tweede poging te wagen – en toen was ik hooked. Ik begon met dansen (en nog wat andere dingen, maar die laat ik liever in het midden voor de jongere lezers). Later runde ik mijn eigen 18+ club, kreeg ik mijn eigen events bedrijfje, draaide ik als DJ en organiseerde zelfs bruiloften. Maar mijn ware passie vond ik in het creëren van dingen. Eerst begon ik met het maken van schoenen, omdat ik de prijzen in SL echt belachelijk vond. Later breidde ik dat uit naar kleding, en daar ben ik nu nog steeds mee bezig.
Daarnaast combineer ik mijn creativiteit met het runnen van een winkelcentrum, en ben ik veel te vinden op veilingen (voor de katjes, natuurlijk). Oh, en elke week draai ik als DJ bij Embrace. Tussendoor probeer ik ook nog tijd vrij te maken voor mijn SL partner 🙂
Hoe ben je in de muziekwereld in Second life gerold?
Ik had mijn eigen club, en daar zaten ook wat winkels bij. Er waren een paar keer momenten waarop de DJ niet kwam opdagen, en dat zette me aan het denken… “Waarom zou ik niet zelf de muziek gaan draaien?” Ik besloot het te proberen, en voor ik het wist, ontdekte ik dat ik het best wel leuk vond om achter de draaitafels te staan.
Ik ben een autodidact; als ik iets leuk vind, leer ik het snel zelf. Ik hou ervan om nieuwe dingen uit te proberen en mezelf uit te dagen. Als iemand ooit tegen me zegt: “Dat lukt je niet,” dan geeft dat me juist extra motivatie om door te zetten, tot het me wél lukt. Het is die vastberadenheid die me helpt om nieuwe vaardigheden snel onder de knie te krijgen, zelfs als het in het begin lijkt alsof het niet gaat werken.
Wat betekent muziek voor jou?
Muziek is voor mij emotie. Het heeft de kracht om herinneringen op te roepen die diep van binnen liggen, zelfs als we ze misschien niet elke dag bewust ervaren. We kennen allemaal dat moment wanneer een bepaald liedje begint te spelen en je meteen teruggevoerd wordt naar die eerste zoen, je eerste liefde, of dat intense verdriet. Het kan je ook ineens herinneren aan die geweldige tijd toen je nog op de bar stond te dansen met vrienden, het leven leek makkelijker en alles was mogelijk.
Ik hou van alle soorten muziek, omdat elke stijl een ander gevoel kan oproepen. Voor mij is muziek een verlengstuk van emoties, een manier om wat ik voel op dat moment in geluid om te zetten. Of het nu vrolijk, melancholisch, opzwepend of rustgevend is – muziek spreekt altijd de taal van het hart.
De afgelopen jaren was je bij CharitySL.nl betrokken als sponsor ( nog steeds ) en dagelijkse bezoeker tijdens het event. Wat maakt dat jij hier als Host mee doet en wat verwacht je van het event ?
Richard en ik zaten gezellig te kletsen, en we hadden allebei een week vrij genomen van ons echte werk, net zoals vorig jaar, zodat we meer tijd konden doorbrengen met alles wat er in SL gebeurt. Toen Toya dit hoorde, vroeg ze of ik misschien wilde hosten. Eerst moest ik even goed nadenken… en na een tijdje, en met wat zenuwen, zei ik toch ‘ja’. Nou, dat bleek dus mijn valstrik te zijn! Ik ben er gewoon ingeluisd – hahahaha!
Wat ik hoop, is dat het een bijzonder event wordt waarin mensen zich weer veilig genoeg voelen om hun ‘echte’ zelf te laten zien en het maskertje even af te zetten. Een ruimte waar iedereen zichzelf kan zijn, zonder oordelen.
En ja, Worldpeace… oké, dat was even een grapje. Maar serieus, mijn grootste wens is dat we met dit event een mooi bedrag kunnen inzamelen voor KiKa. Daar doen we het uiteindelijk voor – om iets terug te geven en te helpen daar waar het echt nodig is.
Wat heb jij met het doel, namelijk KiKa?
Kanker is zo ongelooflijk oneerlijk. Het slaat toe zonder waarschuwing en ontneemt je alle controle over iets dat we vaak als vanzelfsprekend beschouwen: onze gezondheid. Uit persoonlijke ervaring weet ik maar al te goed hoe zwaar het is om machteloos toe te kijken, vooral wanneer het gaat om iets zo fundamenteels. Een kind hoort buiten te spelen, niet in een ziekenhuisbed te liggen of kralen te tellen.
In mijn eigen leven heb ik ook mijn steentje bijgedragen aan *Samenloop voor Hoop*, omdat ik weet hoe belangrijk het is om steun te geven in zulke moeilijke tijden. De verhalen van mensen verschillen, maar de emoties zijn altijd hetzelfde: angst, verdriet, maar ook hoop en vastberadenheid. Je gunt niemand deze ziekte, maar als er één groep is die het hartverscheurend is om te zien lijden, dan zijn het wel de kinderen. Het doet zo’n pijn om te beseffen dat zij de toekomst voor zich hadden, maar door iets buiten hun macht worden tegengehouden.
Wat zou je de bezoekers willen mee geven en wat is je wens als je denkt aan waar we hier voor staan?
Dit event is zoveel meer dan alleen geld inzamelen voor een fantastisch doel. Het draait ook om het creëren van momenten van verbinding en steun. Het is een kans om even die extra aandacht voor elkaar te hebben – om de schouders eronder te zetten, elkaar op te beuren en misschien wel even die glimlach terug te brengen op iemands gezicht. Het is dat gevoel van samenhorigheid, van weten dat we het niet alleen hoeven te doen. Het herinnert ons eraan: *samen kunnen we alles aan*. In een wereld die soms zo hard lijkt, is het belangrijk om te weten dat er altijd ruimte is voor warmte, steun en de kracht van een gemeenschap die zich achter elkaar schaart.
~Petra ~
Comments are closed