Rippie’s woorden over het overhandigen van de cheque aan KiKa

Dinsdag 5 september 2023.
Samen met Toya en Wendy en mijn vrouw naar het Princes Maxima Centrum (PCM) voor het aanbieden van cheque met daarop het bedrag van de afgelopen editie 2022
Het PCM een onderzoek en behandelcentrum voor kinderen met verschillende soorten kinderkanker.
Wat een dag.
Wat een indrukken.
Wat een ervaring.
Bij binnenkomst loopt een tiener ons tegemoet met krukken, hij mist zijn onderbeen.
Een super vriendelijke vrijwilligster van KiKa ontvangt ons met koffie en thee.
In de kamer die uitkijkt op de interne speeltuin.
Krijgen we heel veel informatie over wat KiKa doet en hoe zij in het PCM verweven zijn, maar toch zelfstandig.
Maar ik word afgeleid door een ventje dat in die speeltuin rondrijdt op een skelter.
Met zijn kale koppie heeft hij de tijd van zijn leven, lijkt het.
Spelen zonder zorgen. Die bewaard hij voor morgen.

Na de koffie gaan we aan de wandel door het centrum.
We kunnen natuurlijk niet alles zien.
Maar als je dan een baby in een babybedje door een deur uit het zicht ziet verdwijnen. Pfft, ik moest echt even slikken.
Het kind nog kleiner dan de lengte van mijn toetsenbord, de rillingen gingen over mijn rug.
Ik had ervan gehoord en het gelezen, zelfs op tv gezien, maar dit is zo echt en zo dichtbij.
Kinkerkanker kent echt geen leeftijd.
Zwaar onder de indruk van deze onverwachte ontmoeting gaan we de beweegtuin in.
Geen tijd om verder in de emotie te blijven hangen want er loopt een kereltje te rennen en te vliegen.
Gaat van de glijbaan af en is niet bang om vreemde mensen aan te spreken.
Ik vroeg hem of het goed gaat en hij knikt heftig zijn hoofd, ja zeker zegt hij en ik steek een duim in de lucht en hij doet mee.
Verderop is een speelfontein waar een mama en een papa met hun kind zijn.
Papa probeert het water te ontwijken en dat lijkt hem goed af te gaan.
Je weet waar je bent maar er lijken geen zorgen te zijn.
De gastvrouw vertelde ook dat ze regelmatig vanaf de balkons een watergevecht houden met injectiespuiten.
Dat kan ook prima want het is allemaal in het vierkant gebouwd dus je kunt altijd andere mensen of kinderen zien vanaf de balkonnetjes
en beneden wie daar loopt tijdens zo’n gevecht moet rekenen op waterballonnen.
Het restaurant is in de verbouwing die groter moet worden want het PCM blijft groeien.
Daar horen we dat de kinderen al het eten kunnen bestellen wat ze willen zonder dat men gaat zeggen of het wel of niet gezond is.
Belangrijk is dat ze kunnen eten wat ze willen.
Ze bestellen ala carte en niets is te gek.
Door de chemokuren die ze krijgen kan het voorkomen dat een kind alleen nog maar friet lekker vindt of pannenkoeken.
Niet eten is geen optie dus dan krijgen ze dat wat ze lekker vinden.
Met de lift naar de eerste etage er loopt een kereltje mee de lift in met een infuuspaal.
5 verschillende gevulde injectiespuiten vol, ik weet niet wat maar ik kan me voorstellen wat er in zit.
Ik weet niet goed waar ik kijken moet en ik voel me zelfs wat opgelaten omdat ik toch denk dat ik zit te staren.
De infuuspaal die ik een aantal keer in het ziekenhuis heb gehad, stelt helemaal niets voor als je hem vergelijkt met deze.
Op de eerste etage konden we helaas niet in de muziekkamer, deze is schoongemaakt voor de kids en kunnen zich daar volledig uitleven.
En verderop in de gang waren opnamen van het een of ander, dus daar konden we helaas ook niet kijken.
Boven komen papa en mama met kind uit de beweegtuin de lift uit.
Ze hebben alle 3 het water ontweken want niemand was nat geworden
De beroemde overloop naar het Wilhelmina kinderziekenhuis zijn we ook nog even in geweest ik noem het maar de regenboog overloop
Een meisje gebruikte het vooral om keihard op haar step doorheen te sjeezen.
en ja, als bezoeker is er eigenlijk maar 2 echte regels.
Kinderen zijn de baas en kinderen hebben altijd voorrang dus we maken ruimte voor die meid zodat ze lekker door kan steppen in volle vaart.

We hebben ook een soort van leer en uitlegruimte mogen bekijken.
Als ik het goed begrepen heb is die ruimte vooral voor educatie naar mama’s, papa’s, broers en zussen toe.
Je ziet een scan ruimte waar ze in kunnen kijken
een tafel met verschillende infuuszakken met verschillende kleuren vocht gevuld die weer overeenkomen met wat een kind in het lijf krijgt tijdens het gevecht.
microscopen waar ze echte bloedplaatjes kunnen bekijken.
Ik kan nog veel meer vertellen van wat ik gezien heb, maar ik laat het hierbij.

Het bezoek aan het PCM.
Ik ben er heel erg door geraakt, ik ben heel blij dat we dit hebben kunnen en mogen doen.
Ik weet nu nog beter waarom ik en waarom wij ons zo hard inzetten voor onze actie CharitySL.nl in actie voor KiKa.
Ik heb nu met eigen ogen kunnen zien hoe hard elke euro nodig is en hoe goed elke euro besteed wordt.
En ondanks dat de kinderen vaak enorm ziek worden of zijn van de behandelingen.
Het zijn een stel geweldige kids met een veerkracht van heb ik jou daar.
Mijn focus voor het slagen van onze actieweek gaat nu van 125% naar 200%.
En ik hoop dat we weer een mega bedrag mogen en kunnen doneren aan KiKa na ons evenement van 22 november 2023 tot 27 november 2023.

Op voorhand zeg ik:
Dank je wel voor je steun, je deelname en je donatie.

Groeten,
~ Rippie Clip, Ceo CharitySL.nl ~